Koty posiadają uzębienie typowego drapieżnika i mięsożercy. Ich zęby są ostre, stożkowate, idealne do zabijania ofiary i późniejszego cięcia mięsa. Mruczki nie przeżuwają pokarmu, dlatego podawana im karma powinna być jak najłatwiejsza do spożycia, wykluczająca zadławienie.

Język kota jest szorstki, ze względu na występowanie m.in. zębów rogowych języka. Są to silnie zrogowaciałe szczytowe fragmenty brodawek nitkowatych, które to stanowią główną masę brodawek języka. Znajdują się na jego grzbietowej powierzchni i służą mechanicznie podczas pobierania i rozdrabniania pokarmu.

Koci jęzor odgrywa również rolę w pielęgnacji sierści – tak samodzielnej, jak i wzajemnej. Koty oprócz czyszczenia zabrudzeń, podczas wylizywania umożliwiają sobie ulgę podczas ciepłych dni – płyn ze śliny chłodzi ciało przy parowaniu. Co więcej, w ślinie znajdują się substancje odpowiedzialne za zapach osobniczy kota – wylizując się, roznosi te substancje zapachowe po powierzchni ciała. Koty żyjące w grupach społecznych, wylizując się wspólnie tworzą zapach grupy – mieszaninę zapachów każdej jednostki tworzącej grupę.

Nad podniebieniem twardym kotów, ale również innych zwierząt domowych, znajduje się narząd lemieszowo – nosowy. Służy on do odbierania feromonów. A czym są feromony? A substancjami chemicznymi służącymi do komunikacji wewnątrzgatunkowej. Feromony po związaniu ze specyficznymi białkami i dotarciu do odpowiednich receptorów mogą wpływać na układ limbiczny – mózgową strukturę funkcjonalną odpowiedzialną m.in. za regulację zachowań związanych z emocjami i niektórych stanów emocjonalnych.

Feromony mogą być wykorzystywane w terapii zachowań naszych pupili. Nie są lekami, ale ze względu na swoje działanie są substancjami psychotropowymi. W terapii kociaków wykorzystujemy analogi tych nazwanych F3 (służy znakowaniu bezpiecznych i znanych przedmiotów) i F4 (służy wzajemnemu znakowaniu się przez koty).